رواية اليتيمة والۏحش الفصل السابع 7 بقلم نورهان اشرف
انت في الصفحة 1 من 3 صفحات
#اليتيمه_والوحش
لا ده انا اللى هحضنك يا روح امك
وانت مين بقا ان شاء الله
انا اللى هموتك يا روح امك انا جوزها
هند بسخرية :جوز مين و بتاع مين
نظر لها عزت پغضب وقال:انتي تسكتى خالص انا مش عاوز اسمع صوتك ثم نظر الى احمد وقاله انا لو شوفت بتكلمها او حته بتفكر مجرد تفكير فيها انا هشيلك من على وش الارض انت فاهم
قال كدا ومسك هند من دراعها و خارجها برا
هنظ پغضب:انت ازاى تعمل كدا واصلا عرفت مكانى منين انا ما صدقت انساه اللى حصل معايا
عزت بسخرية:لا يا شيخه تصدقى انا صدقتك بقولك اى يا حلوه انتى هتيجى معايا دلوقتي نروح للماذون عشان نكتب الكتاب واصلح غلطتى اى رايك
هند بسخرية:راى فى اى انت اكيد اټجننت انت جاي بعد ده كله تقولى اصلح غلطتى انت عارف انا اتبهدلت بسببك ازاى انت بسبب القرف اللى عملته معايا انا حياتى ادمرت بس الحمد لله ربنا وقف جانبي لانه عارف انى مظلومه و كرمنى براجل بجد اتجوزنى وكمان عندى بيبي ازاى بقا عاوزنى اطلق من الراجل اللى ستر عرضي و ارجع ليك انت اكيد مچنون او في مخك حاجه
عزت بسخرية:وهو فى راجل يقبل يكون بقرون
هند پغضب:انت انسان زباله و مش عاوزه اشوف وشك تانى حته لو صدفه
