رواية ترويض الاسد الفصل السادس 6 بقلم شيماء عثمان

بس بدون جدوى 
ثابت _ روح وراه ياسيد ليعمل مشكله . 
خرج سيد وراه .كان عاصم ركب عربيته وطلع بيها زي المچنون . سيد كمان ركب عربيته عشان يلحقه . 
فى فيلا الچارحي . حمزه خبط على نورهان . واذنت له بالدخول . دخل لقاها قدام المرايا بتكمل لف طرحتها . 
حمزه _ ايه ده انا فكرك لسه نايمه .
نورهان _ بصراحه منمتش . معرفتش انام .
حمزه _ انتى كده هاتتعبي على فكره 
نورهان _ متقلقش انا تمام . 
حمزه _ طب لو مش عايزه تنزلي . هخليهم يحضرولك الفطار هنا .
نورهان _ لاء انا هنزل أفطر تحت مع ماما سلطانه .
حمزه بأستغراب _ ماما . .. نورهان ابتسمت عشان حمزه يكتشف حاجه جديده فى جمالها . الغمزتين اللى بيظهروا بيضيفوا جمال لجمالها .وتابعت _ هي قالتي بلاش طنط ديه . وقوليلي ياماما . وبصراحه انا حبيتها اوى ومبسوطه اوى انى هقولها ياماما .
حمزه بصلها بحب .وبمغازله _ وهي كمان بتحبك اووي 
نورهان اتكسفت من نظرته وارتبكت جدا _ طب انا هنزل بقا ..
حمزه بحب _ لا استني هغير هدومي وننزل مابعض .
عند السفره . حمزه قرب لوالدته صبح عليها وقبل يديها 
نورهان _ صباح الخير ياماما .
سلطانه بأبتسامه وحب _ صباح الخير ياست البنات . هانمتي كويس .
حمزه _ لا منمتش خالص . 
مروان كان جاي من خلفهم وبسخريه رد على حمزه 
وانت عرفت ازاي أنها منمتش . وانت فى اوضه تانيه 
حمزه ضيق عينه وبص لمروان بتوعد _ صباح الخير يامروان . 
مروان _ صباح النور . ولا نقول صباحيه مباركه . حمزه ابتسم بتوعد _ متزدش ها . ضحك مروان على زنقة حمزه 
مروان بأبتسامه _ صباح الخير ياعروسه .
نورهان _ صباح النور يا أبيه .
مروان بمكايده فى حمزه _ الله . احلى أبيه سمعتها فى حياتى .
حمزه _ احم احم . فين شروق يا أبيه .
مروان بشمئزاز _ أخص الله يكسفك . ده بق يقول يا أبيه . مش حلوه مش حلوه متقولهاش تاني 
ضحكوا كلهم . وبدئوا تناول الفطار وسط مناقرة حمزه ومروان . ونورهان وسلطانه كانوا بيضحكوا عليهم . 
جت صالحه عليهم . 
صالحه _ حمزه بيه .. الحرس بيقولوا لحضرتك .عاصم القاضي بره وعيزك ... حمزه وشه قلب پغضب . ومروان وسلطانه اتفاجئوا . نورهان . كانت ماسكه كوبايه الشاي . وبمجرد ما سمعت اسمه اتوترت . والشاي وقع عليها ...
سلطانه بفزع _ اسم الله عليكى يا بنتى . حصلك حاجه 
حمزه انفعل جدا .على نورهان وخۏفها من عاصم . وقال پغضب لنورهان _ فى ايه مالك خاېفه كده ليه . اومال انا لزمتى ايه هنا .مش قولتلك مټخافيش .
مروان مسك ايد حمزه عشان يهديه وقاله بهدوء _ اهدي يااسد مش كده . البنت خاڤت .
حمزه لصالحه . افتحوا المضيفه . خليه يستني . وانا هكمل فطاري وابقي اطلعلوا ... وبص لنورهان اللى كانت خاېفه من انفعاله . كملي فطارك انتى كمان 
نورهان پخوف _ خلاص شبعت . 
حمزه قام وقف مسح ايديه بالفوطه ورماها پغضب على السفره . وقال . الله يلعنك ع الصبح . وخرج الأسد و وراه مروان .
فى مضيفه الچارحي . عاصم قاعد پغضب ومش على بعضه . دخل حمزه ومروان . عاصم شافهم قام وقف . قرب حمزه ووقف قدامه مباشره . بكل غرور . ثقه . وثبات . 
عاصم بأرتباك _ اسمع يا جارحي . انا مش جاي فى شړ . انا جاي اقولك كلمتين . نورر... حمزه عينه اتسعت وبتحذير وڠضب اوعا تنطق اسمها على لسانك 
عاصم پغضب _ بنت عمي اللى انت اتجوزتها .عشان تحميها مني . طلقها . وانا ها تعهدلها قدامك . مش همسها بسوء. ومعايزش حاجه منها ڠصبا عنها . وحقها اللى ابوي خده هارجعهولها ... ومش هغصبها على حاجه . وهسيبها براحتها لحد ما تطمنلي وتوافق برضاها .. 
حمزه بيسمع كلامه وبركان ڠضب بيثور جواه . بص فى اللا شيء بسخريه