رواية بنت الوزير (كاملة حتي الفصل الاخير) بقلم أميرة حسن
بباكى معناه بتقوليلو انك فشلتى واول حاجه قابلتك فى طريقك مستحملتيش تتخطيها لوحدك وهتجرى زى كل مرة على بباكى
فكرت فى كلامه ومسحت دموعها وهى بتقوله بس انا عايزة احاسبهم
رد قالها هتحاسبيهم على ايه انتى سليمه والحمدلله ان لوچى لحقتك وانا خلتهم ېصرخو زى النسوان من الضړب اللى اخدوه يبقا خلصنا وبعدين انتى هتسيبى كل دة وراكى وهتسافرى وتبدأى حياتك من اول وجديد مينفعش تقفى عند نقطه معينه كملى طريقك يامليكه وركزى على هدفك وبس
بصلها وقال بجديه ياريت انتى كمان كنتى حكمتى عقلك ومقولتلهاش حاجه
لسه لوچى هتتكلم قاطعتها مليكه وقالت لأ ياكريم كويس انها قالتلى وعرفتنى حقيقتهم بدل منا كنت مخدوعه فيهم كدة
ابتسم وقالها تموتى فى دور الضحيه ياست لوچى
ضحكو البنات وبعدين اتكلم كريم وقال لمليكه يلا قومى غيرى هدومك وحضرى شنطك عشان اوصلك الصعيد
ردت مليكه بفرحه بجد ياكريم هتوصلنى
قالها امال عيزانى اسيبك تتبهدلى فى المواصلات
ردت قالتله انت جدع اوى بجد وانتى كمان يالوچى جدعه اوى وبجد بحبكم من كل قلبى
واخيرا وصلت مليكه على ارض الصعيد وفضلت تبص حواليها وهى شايفه الاراضى الزراعيه من جميع النواحى فابتسمت وقالت ياترى الايام مخبيالى ايه هنا
فضلت واقفه مكانها مش عارفه تبتدئ وبعدين قررت تروح الجامعه
رد بهدوء لأ
ادايقت مليكه وبدات تفكر هتبات فين ولكن ردت بمجامله تمام شكرا يادكتور
وبعد ماطلعت من عنده مبطلتش تفكير وقالت فى سرها انا هعمل ايه دة الفلوس اللى معايا مش هتكفينى يومين حتى
فاأرهقها التفكير ولكن وهى خارجه من الجامعه قابلت واحده صاحبتها كانت تعرفها فاسلمت عليها وعرفتها انها هتكون موجودة معاهم فى الجامعه من بكرة ولكن معندهاش مكان تبات فيه فاقترحت عليها زميلتها وقالت ياريت لو ينفع تباتى عندنا بس اخويا موجود فى البيت وهيكون فى احراج ليكى وله فاعندى فكرة تانيه
ردت البنت فى واحدة اعرفها اسمها اسراء دى من عيله كبيرة ومعروفه وافتكر انها قالتلى قبل كدة ان عندهم شقه قديمه محدش ساكن فيها ممكن اكلمهالك وان شاء الله توافق
ردت مليكه بلهفه ياريت يامروة وقوللها انى هأجرها لحد ماخلص السنه دى بس وهدفع المبلغ المطلوب
بصت مروة فى الساعه ورجعت بصت لمليكه وقالت طب بصى فاضل نص ساعه والمحاضرة بتاعتها تخلص ايه رايك نستناها فى الكافتيريا ونتكلم معاها سوا
ردت
مليكه بجديه ماشى مفيش مشكله تعالى نروح الكافتيريا اصلا انا من ساعه ماجيت مكلتش وھموت من الجوع
ردت مروة بضحكه ياروحى طب تعالى انا عزماكى
اتكلمت مليكه مع اسراء وحاولت تقنعها بكل الطريق ولكن كان رد اسراء والله كان نفسى اساعدك بس الشقه دى اهلى مش بيأجروها لحد غريب لان احنا كلنا عيله
واحدة وساعات بنحتاجها
بصتلها مليكه بيأس ولكن مروة اتكلمت وقالت بترجى معلش ياسراء حاولى تكلمى اهلك وتعرفيهم انها سنه واحدة بس وبعد كدة مليكه هتمشى والله بجد انتى املها الوحيد ومعندهاش مكان تانى تروح فيه
بصت اسراء لمليكه بحزن وسألتها هما فين اهلك
ردت
مليكه بجديه انا من اسكندريه ولما جيت هنا كنت فاكرة ان فى سكن فى الجامعه بس فجأه لقيت نفسى فى الشارع
ردت اسراء باستغراب وسألتها طب ماتتصلى بحد من اهلك يشوفلك مكان قريب من الجامعه
ردت مليكه بصراحه انا عايزة اعتمد على نفسى ومش عايزة اشيلهم همى واثبت لبابا انى قد المسؤوليه فهمانى
ابتسمت اسراء وردت فهماكى بس
قاطعتها مروة وقالت من غير بس حاولى مع اهلك يمكن يوافقو وخدى رقم مليكه وابقى قوللها الرد
فكرت اسراء للحظه وردت طب ايه رأيك يامليكه تيجى معايا وتتكلمى مع بابا اصل والله انا زى مابيقولو كدة اخر العنقود وكلمتى اخر حاجه بتتسمع وبصراحه مش عايزة احبطك
بصت مروة لمليكه وقالتلها بتفكير فكرة حلوة والله روحى معاها يمكن خير
ردت مليكه بانوثه خاېفه يحرجنى
ردت اسراء بابتسامه مش قولتى عايزة تعتمدى على نفسك يبقا لازم تعملى كل حاجه بنفسك
فكرت مليكه فى كلامهم ولكن فى الاخر وافقت وهى بتدعى ربنا انه يوفقها
وفعلا راحت مليكه مع اسراء على البيت واتفاجئت بجماله كان عبارة عن قصر فى نص الزرع ومتكون من 4 طوابق وفى كلاب حراسه فى كل مكان كان مختلف عن بيوت الصعيد تماما
ولما دخلت القصر شافت الخدم فى كل مكان شغالين بأجتهاد والبيت من جوة احلى بكتير من برة فاكانت مليكه منبهرة بالمكان وطلعت من شرودها على صوت اسراء لما قالتلها ارتاحى فى الصالون لحد ماتكلم مع بابا واجى
بصتلها مليكه وقالت بعفويه انتى هتسبينى فى البيت دة كله لوحدى افرضى توهت
ضحكت اسراء وقالت مټخافيش هلاقيكى بسهوله
ابتسمت مليكه وقالتلها طيب هستناكى بس متتأخريش عليا
وفعلا قعدت مليكه فى الصالون بحرج وفضلت تبص للمكان بأعجاب وبعد شويه دخلت اسراء ومعاها رجل فى منتصف الخمسينات ولكنه محافظ على لياقه جسمه وشياكته فاوقفت مليكه وفضلت تبصلهم بحرج لحد م الرجل وبصلها بدقه وسألها اسمك ايه
بصت لاسراء وبعدين بصتله وقالت بكسوف اسمى مليكه
ابتسم وقالها اسم على مسمى انا رؤوف وابقى عمدة البلد
ابتسمت بمجامله وردت اهلا وسهلا بحضرتك
كمل كلامه وقالها اهلا بيكى بنتى قالتلى انك عايزة تستأجرى الشقه وانك محتجاها لمدة سنه صح
اخدت نفس عميق وردت بحرج اا انا طالبه فى الجامعه وكنت محتاجه شقه لمدة سنه لحد ماخلص دراستى
سألها اشمعنا اختارتى شقتى بذات مع انى معرضتهاش للبيع
ردت واحدة صاحبتى دلتنى على اسراء لانها تعرفها فالو ينغع تأجرهالى بالتمن اللى حضرتك عايزة فانا هكون ممنونه جدا ليك
مازال مبتسم وهو بيقولها انتى مش من هنا صح
ردت لأ انا من اسكندريه ومليش حد هنا خالص وجيت على اساس فى سكن فى الجامعه بس ملقتش ومعرفش سمسار كويس يدلنى على شقه اسكن فيها فابنت حضرتك جاتلى نجده
قالها بجديه بصى يامليكه انتى باين عليكى بنت ناس محترمين ولو وافقت اديكى الشقه فانا هدهالك كمساعدة منى ليكى لانك شبه اسراء بنتى ومش عايز منك فلوس لانك زى مانتى شايفه انا مش محتاج أئجر شقه عشان اكسب فلوس من طالبه فالفلوس اللى هتدفعهالى كفى بيها مصاريف دراستك دة غير ان اسراء قالتلى انك عايزة تعتمدى على نفسك وانا بحب الانسان الطموح واحب اساعده بس طالب منك تعرفينى على نفسك عشان اطمن اكتر من ناحيتك
ارتاح قلب مليكه بعد ماسمعت كلامه وردت بابتسامه هو انا مش عارفه اشكر حضرتك ازاى على مساعدتك ليا بس اعزرنى انا مش هقدر اقعد فى مكان من غير ماأديك حقه لأنى متعودتش على كدة وعشان تطمن من ناحيتى انا ممكن اسيبلك بطاقتى عندك كاضمان وبجد كل اللى طلباه مكان يحمينى من الشارع مش اكتر
اتفاجئ من رفضها لمساعدته واصرارها على انها تدفع تمن تأجير الشقه ولكن حس بالاطمأنان من ناحيتها وابتسامته وسعت تدريجيا وهو بيقولها بمشاكسه انتى مش طموحه بس وكمان عنيده وشكلك نوياها
ضحكت مليكه بخفه وقالتله دعواتك
ابتسم وقالها طيب اتفقنا خليكى مع اسراء لحد مابعت حد من الخدم يظبطولك الشقه لأن احنا برضه بنفهم فى الاصول ومش هنسلمك الشقه مش نضيفه ولا ايه يأسراء
ردت اسراء باستغراب من موافقه والدها وقالت والله يابابا انت كلامك عين العقل وبجد فاجئتنى
بصلها وابتسم بحنيه وقال حبيبتى انا مقدرش ارفضلك طلب
ابتسمت وحضنته بحب وقالته شكرا يابابا بجد
بصتلهم مليكه بأبتسامه بشوشه وجواها حماس وفرحه كبيرة
فى مكان ما قريب من بيت العمدة
اتكلم شخص على التليفون وقال بجديه صباح الخير يا سعادة الوزير بنت حضرتك سكنت فى شقه
تبع قصر العمدة والنهاردة اول يوم ليها فى الجامعه تأمرنى بحاجه اعملهالها يافندم
على الطرف التانى كان فؤاد الدين واقف قدام الشباب وبيفكر فى بنته ورد على المساعد وقاله بحزن خليك وراها متسبهاش ودايما جبلى اخبارها
رد المساعد حاضر يافندم
بعد مافؤاد قفل معاه فضل يبص قدامه بشرود ويفتكر شقاوة بنته وحنيتها عليه وحزنها على والدتها اللى اټوفت وافتكر كل حاجه تخصها وقلبه حزين على اللى بيحصل
معاها ولكن عايزها تكون اقوى وتحارب الدنيا لوحدها من غير مساعدته بس برضه مش هيتخلى عنها لحظه
بعد فترة دخلت مليكه الشقه المجاورة للقصر وكانت عبارة عن اربع اوض وصاله ومطبخ وحمام فابتسمت بارتياح وقفلت باب الشقه بالمفتاح ودخلت استكشفت الاوض بحماس وبعدين اختارت اوضه منهم عشان تنام فيها وطلعت محتويات شنطتها وعلقتهم فى الدولاب وفجاه شافت صورة اهلها اللى كانت محتفظه بيها فافضلت تبص فيها بحنيه ولحظات ولقت نفسها بټعيط بأشتياق وهى باصه لصورة مامتها وبتقول بدموع وحشتينى اوى ياماما
وبعدين مسحت دموعها وهى بتبص لصورة والدها وبتقول انا عارفه ان المشوار صعب بس لازم اثبتلك انى مش فاشله
واخدت نفس عميق وقامت علقت الصورة على الحيطه بدل البرواز اللى كان محطوط ولكن فكرت فى شيئ افرض حد شاف الصورة دى وعرف ان بابا يبقا وزير التربيه وانا اتفقت معاه انى مش هجيب اسمه فى اى حاجه ولو شافو الصورة احتمال يعرفوه مكانى وهو مش هيستحمل يشوفنى كدة وهياخدنى معاه ويبقا كل اللى عملته ضاع انا هخبى الصورة دة احسن حل
وفعلا رجعت حطتها فى الشنطه وقفلت عليها وحطتها فوق الدولاب وبعدين طلعت بيجامه بيتى وحطتها على السرير ودخلت تاخد شاور فى الحمام
وصل يوسف على القصر لانه يبقا ابن العمدة رؤوف واسراء تبقا اخته ولسه فى شخصيات تانيه فى العيله المهم دخل القصر واخد هدوم الرياضه بتاعته واتجه للشقه اللى ساكنه فيها مليكه لأنها تبقا
شقته المفضله وكان مختار اوضه فيها تعزله عن باقى القصر عشان يتمرن وكان مخبى على العيله وجوده فى البيت كل يوم
واخيرا وصل على البيت ودخل من باب سرى هو اكتشفه مع الايام واتجه لاوضه التمرين ولكن سمع صوت مايه مفتوحه من الاوضه التانيه فاوقف مكانه للحظه وانتبه ان الشقه نظيفه غير العادة فافتح الاوضه اللى سامع منها تدفق المايه ولما دخل اتفاجئ لما شاف بيجامه حريمى على السرير
فاتوقع انها
