رواية بنت امينه الفصل السادس 6 بقلم شيماء عثمان

شيرين ..من اول ماشيرين وصلت الفستان ولحد جوازها من حازم
حسام بأسف ده كل اللى حصل
امينه حطت ايديها على قلبها پخوف والدموع فى عنيها يعنى بنتى دلوقتى مع اللى اسمه حازم دهى
حسام للاسف بقا جوزها . حازم دلوقتى جوزها
سها بدموع ليه ياحسام .مقولتلناش امبارح . كنا اتصرفنا وعرفنا نخرجها من المصېبه ديه
حسام اذا كنت انا واكبر محامى مقدرناش نخرجها .
امينه يمكن كنت قدرت اتصرف . انا معارفي بقوا كتير .
حسام بأسف ياجماعه ديه قضيه مخله بالشرف . وحساسه ومحدش بيبقا عايز يتدخل فى النوعيه ديه من القضايا ..محدش كان هايعرف يعرف يعمل حاجه . شهود بيشهدوا ببرأتها ونفس الشهود هيتسخروا لأدانتها .. انا روحت بيت الست اللى اسمها حنان . اتبخرت . ويمكن ملهاش وجود من الاساس ...واللى حصل لشيرين ده تقريبا كان مدبر .
سها يبقا حازم اللى عمل كده عشان يجبرها تتجوزا ..
حسام لاء مش حازم . بس حازم برضو مش بريئ لأنه استغل . وضع شيرين . واستغل سلطته وضغط عليها . عشان تتجوزه .
انا حبيت احطكم فى الصوره . وكان لازم تعرفوا اللى حصل . لأنه مش هنقدر نبرر غيابها لحد مانشوف حازم هايقرر يعمل معاها ايه .
امينه بقلة حيله وبكاء . يارب انا مليش غيرك . احمي بنتى وأحفظها من أذاه . 
عند حازم وشيرين كانوا خلاص وصلو البيت . فتح باب الشقه وكان بيشدها پعنف .دخلت شيرين وهي بتبكى قفل الباب بالمفتاح وكان بيبصلها پغضب وقال .مش عايز اسمع صوتك .اتحرك نحو غرفة النوم وقالها تعالى ورايا .مشيت وراه وخطواتها بطيئه ومهزوزه . قعد على طرف السرير . وهي كانت لسه عند اول الباب .
حازم پغضب انتى لسه واقفه عندك .مش شايفه ولا بتستعبطى ..شيرين مش فاهمه يقصد ايه .تابع پغضب . تعالى قلعينى الجزمه . قربت شيرين منه وجست على ركبتيها وبدئت. تقلعه الجزمه . بصلها بأنتصار وبسخريه قال . انتى مكانك كده بالظبط تحت رجلي . والجزمه اعلى منك .... شيرين غمضت عنيها بحزن وألم وبعد ما قلعته الجزمه . ركلها برجليه وقعت ع الأرض . قرب عليها ودنى لمستواها . وبصلها بأشمئزاز . وتعابير وشه بتقول انه قرفان .. ريحتك تقرف . قومى استحمى وغيرى هدومك النجسه ديه.. وشاور لها ع الحمام . قامت من ع الأرض بصعوبه وتعب قرب عليها وهمس جنب ودنها . كلها دقايق .وهاخد حقي الشرعي منك . قسما بالله لو طلعتى مش بنت بنوت ھقتلك هنا من غير رحمه وانا قد كلامى ... ....يتبع .