رواية البريئة والقاسې (كاملة جميع الفصول) بقلم اسماعيل موسي
نفسه على قلة حيطته
معملتش حاجه والله يا بيه صړخ جعفر بنبره عاميه
نهض الشخص الملثم متكلمش قرب من جعفر وضربه بمؤخرة المسډس فى جبهته
شجت جبهت جعفر شرحت حط جعفر ايده على الډم وعنيه برقت
الشخص الملثم لم يمهله لكمه فى فكه فى معدته ثم لكمه فى دقنه لزقته بالحيطه
كتف اديه ورا ضهره وخبط على الباب الباب انفتح سار جعفر وسط ثلاثة أشخاص حطوه فى كبوت العربيه وانطلقت السياره لبعيد
ۏلع الشخص الملثم سېجاره جعفر ظن انه فى حلم صامت سحب عصى خشبيه وضړب جعفر حتى كسر عضمه
كان جعفر ېصرخ معملتش حاجه انا بريء
تخلى الشخص الملثم عن العصايه سحب كماشه تستخدم لنزع الأسنان
وضع فيه واحد ما أصبع جعفر وقطعه
توقف الشخص الملثم عن تعذيبه
وسأله فين الحج ضرغام يا كلب !
كانت سادين داخل الشقه بتفكر اخيرا قابلت حارسها الغامض
لطالما فكرت كيف يبدو
دلوقتى عارفه شكله ومظهره ليه متوتره
دا الشخص إلى عاهدت نفسها انها هتكون ليه كتير حطت تصورات شكله ايه
لون شعره
لون عنيه
دلوقتى عرفت كل حاجه فى الأخير لا بأس به كان يوافق طلعاتها البريئه
لما تنتهى كل حاجه على خير هتعترفله انها فكرت فيه كتير وان قلبها كان متعلق بيه من قبل ما تشوفه
__ جعفر وفمه ېنزف ډم انا معرفش حاجه يا بيه
__الشخص الملثم! اعتقد انك مش محتاج صوابعك وايديك
جعفر ليه بس الأذيه يا بيه انا راجل غلبان وعلى باب الله
جرايمك مش غايبه عنى لكن حسابها مش دلوقتى هتقول مكان ضرغام فين ولا ادخلك الصومعه!
رغم وجعه أبتسم جعفر اى مكان بعيد عن ايدك يا بيه هرحب بيه
الشخص الملثم ___ انت الى اخترت يا جعفر انا من طبعى مش بحب الۏحشيه
جعفر بنبره ساخره وهو بيبص لصوابعه المقطوعه واضح جدا يا بيه
ثم اغلقت الحفره برخامه ضخمه بحيث لا يسمع صړاخ جعفر ولا ندائاته
وضع الشخص الملثم يده فى جيب بنطاله الضيق وأشعل سېجاره كليوباترا
ازاح شعر رأسه الطويل وتنهد
ايه اخبار شاهنده سأل الشخص الواقف جنبه
تصور مخرجتش من الفيلا من امبارح
شاهنده مش سهله وعارفه اننا بنراقبها التخلص من حراس معاذ الشمرى وتهريب سادين خطوه متهوره
لكن كانت اجباريه
شدد الحراسه وخلى عيونا صاحيه شاهنده مش هتتأخر مش عايزنها تسبقنا تانى
معاذ الشمرى عامل ايه
اتصل بكل معارفه فيه ناس تقيله فى البلد مسنداه من الشرطه جابوله حراسه خاصه
تأفف الشخص الملثم __معاذ الشمرى لسه وقته مجاش وبعدين دا تحت ايدينا فى اى وقت هنتخلص منه
كلمنى عن سادين
فى مكانها زى ما سبناها مخرجتش من الشقه الاكل يوصلها كل يوم حسب الأوامر
انا هخرج اتمشى شويه وانت خليك هنا اى معلومه جديده ابعتها على طول
والكلب دا هنعمل فيه ايه
سيبه فى الصومعه هو هيعترف بس محتاج وقت
بشرود تحرك الشخص الملثم وسط الشارع الصاخب بعد أن ازاح وشاحه
تبع اقدامه لحد ما وصل قهوه قديمه قعد عليها
سادين!
تليفونها فى أيدها وهى مضجعه على السرير تتأمل فى الرسايل السابقه إلى وصلتها من حارسها الغامض
مش قادره تعرف امتى بداء تعلقها بيه يمكن لشعورها بالوحده
الخۏف مش قادره تفسر او تلاقى سبب طول عمرها إلى اقضته فى عزله انطوائيه كانت بتسأل نفسها هل يا ترى هتقابل شخص يخطف قلبها
وهل من الممكن يكون نصيبها
شاهنده !!
دعت صديقاتها سحر ويارا وفريده لشرب الشاى صحابها استغربو دعوتها بالعاده بيتقابلو فى النادى
لكن لبو الدعوه فشاهنده صديقتهم من زمان
الدعوه كانت الساعه اربعه العصر شاهنده طلعت غرفتها وقفت قدام المرايه عاينت نفسها وابتسمت رغم عمرها لازالت مهره
مسدت شعرها الطويل وتأسفت بآسى معلهش بقا مضطره استغنى عنك
مسكت مقص وقصت شعرها حدود الأذن كان قصير جدا ثم صبغتها باللون الأصفر
ورسمت على عنقها العاجى أربعة مربعات صغيره
فتحت حقيبتها وطلعت نضاره طبيه اشترتها حديثآ
بصت لنفسها فى المرايه حلو المظهر الجديد ده
نزلت الرواق تستنى ضيوفها الخدم نفسها مكنوش عرفينها
الضيوف وصلو فى موعدهم
رحبت بيهم شاهنده
وبعد وصلت مزاح بين الصديقات لأن شاهنده كانت تشبه سحر جدا
نفس قصة الشعر ونفس الهدوم
استأذنت شاهنده صديقاتها انها هتغيب شويه
تسللت من الباب الخلفى وغادرت الفيلا
الحراس شافوها لكن ولا واحد منهم اعتقد انها شاهنده حتى انها مشت جنبهم عادى جدا ومحدش انتبه ليها
بعد ما أنهى الشخص المثلم قهوته وصله اتصال ان شاهنده استقبلت ضيوف
ولانه حافظ شاهنده جدا اندهش شاهنده مش بتستقبل ضيوف غير فى الحفلات
اخد بعضه وركب تاكسي ناحية الفيلا الحراس كانو واقفين فى مكانهم واكدو ان شاهنده مخرجتش من الفيلا
كان باله مشغول واتمشي شويه فى الشارع وهو
