رواية ترويض الاسد الفصل العاشر10 بقلم شيماء عثمان
ده ېخوفك انت لكن انا ولا يشغلني واقفل على السيره ديه ياسيد احسنلك.
مع حمزه ونورهان فى العربيه .حمزه ملاحظ ان فى حد طلع وراه بالعربيه من اول ماخرج من الفيلا .حمزه بيحاول ميلفتش نظر نورهان عشان متخفش .اتصل بمروان وكلمه كلام غير مباشر
حمزه ايه يا ابو الاسد .التعبان خرج من جحروه .وباعت عقربه تراقب الجو
نورهان بشك فى ايه
حمزه بهروب من السؤال ولا حاجه
نورهان بتصميم لا فى انت كلمت ابيه مروان بالألغاز .بس انا فاهمه على فكره .
حمزه ياولد يافاهم
حمزه بنرفزه اولا مش عايزك تنسى حاجه انا قولتها .عشان انا بحزر مره واحده بس .ومبحبش اكرر كلامي مرتين .لما اقولك مش عايز اسمه يجي على لسانك .يبقا متنطقيش اسمه تانى ابدا .واعتبري ده اخر تحذير ليكى .
نورهان خاڤت منه ومن طريقته .هو شافها خاېفه حب يطمنها
مروان پغضب خد كلبك ياعاصم . وامر رجالته يرمو الشوال امام عاصم ..ثابت وسيد بصوا لبعض پصدمه
سيد ايه ده يامروان بيه
مروان اسأل اخوك وهو يقولك .
مروان مش ده كلبك اللى كاريته على حمزه عشان ېقتله
عاصم بأنكار محصلش ..سيد وثابت بيبصوا لعاصم بشك عاصم مصمم .قولتلكم محصلش وانا معرفوش الراجل ده
مروان بتحذير اسمع يا ولد القاضي يمين بالله لا هاعمل حساب لا للقرابه اللى بينا ولا النسب .لو فكرت تكرر الحركه الخايبه بتاعتك ديه تانى .واعمل حسابك لو فكرت مجرد تفكير تهوب ناحية الاسد او مراته .انا ھحرقك وهاحرق معاك كل اللى يتشددلك .وبص لثابت .عقل ابنك ياخال . والا هحسرك عليه ...ومشي بنفس الهيبه اللى حضر بيها ومعاه رجالته ....
عاصم نده على رجالته وقالهم يشيلوا الچثه ويتاوها فى الجبل
سيد معقول ياعاصم اللى انت بتفكر فيه ده .عايز ټقتل الاسد .انت مناويش تجبها لبر
عاصم ملكش صالح انت ياسيد .ديه مشكلتي وانا هاعرف احلها مع ولاد الچارحي ..
ثابت بعصبيه انت خلاص اټجننت وعقلك طار وراه نورهان .نورهان اللى بقت فى عصمة الاسد .
عاصم پغضب انا قولتلك قبل سابق انت وابنك مش هاسيب حقي
سيد بترجي نورهان مكنتش حقك . مكنتش حقك يااخوي . فوج قبل فوات الاوان . انت عارف ان الاسد عنده جيش وقت اللزوم يمحينا من على وش الارض . اتراجع ياعاصم ومتخسرناش كل حاجه
عاصم پغضب واصرار مستحيل اتراجع لو فيها مووتي ... ثابت قعد مكانه بحزن وندم وقلة حيله عشان عارف انه ان اون جني ثمار الحقد والغل اللى زرعها فى ابنه طووول عمره .واولها لما استولى على كل